Van wereld kampioenschappen powerliften naar marathon loper!

Het afgelopen jaar heeft in het teken van hardlopen en het verbeteren van mijn conditie gestaan. Het begon allemaal met de aanschaf een Apple watch in 2021, met het idee om de watch te gebruiken voor zijn gadgets. Al snel merkte ik dat het een uitdaging begon te worden om dagelijks mijn calorie-, training- en staandoelen te halen. Ik dacht er zelfs aan om “cardio” te gaan doen, iets wat ik al vreselijk lang niet gedaan had. Eind 2019 beëindigde ik mijn topsportcarrière als wereldklasse powerlifter, maar woog ik rond de 104 kg, had last van mijn gewrichten, weinig lucht en snurkte ik enorm. Kortom, ik zat niet lekker in mijn vel! Mijn doelstelling voor 2021/2022? Fitter worden, pijnvrij trainen, gewicht verliezen, meer lucht en minder snurken 😉

 

Halverwege 2021 begon ik met hardlopen, iets waarvan ik dacht dat ik het verleerd was. Je kent het wel: je trekt een outfit aan, loopt naar buiten en het zeikt van de regen? Ok, dan start ik die eerste training wel een andere keer. Nee dacht ik, je gaat gewoon. Van regen ga je niet dood, mindset is alles. De eerste keer lopen na zo’n lange tijd vergeet ik nooit meer. Na een ronde van 800 meter was ik compleet kapot en liep ik met een gemiddelde hartslag van 170+. Compleet gedesillusioneerd en verslagen sleepte ik me de laatste meters naar huis. Ik vroeg me af waar ik in hemelsnaam aan begonnen was…? Hardlopen bouw je langzaam op om blessures te voorkomen- dus startte ik met 2x per week. Zo ging ik van 800 meter “sjokkend” naar 1,5 km, rennend op een laag tempo naar 3,5 km, naar mijn eerste 5 km zonder te stoppen, naar 8 km en bouwde toen uit naar 10 km met mijn tong op mijn knieën. Op 16 december 2021 lukte het me eindelijk(!) om 10 km in een gemiddeld tempo van 6:50 per kilometer af te leggen.

 

We maken een kleine tijdsprong naar 2022. Ik stelde mezelf doelen om meer uit mijn looptrainingen te halen. Met oud collega Frans Hesseling en client Ernst Marschall (alias “de kilometervreter”) kletsen we vaak over doelen, lopen en technieken. Ik raakte steeds meer geïnteresseerd in het lopen en merkte dat ik mijn hoofd leeg kon maken.

 

Op 24 april deed ik de Johan Cruijfrun mee met Frans en Ernst. De route van 14 km legde ik af in 6:17 per km met een gemiddelde hartslag van 176 slagen per minuut. Ik was kapot maar wel enorm trots op mezelf. Wie had dat gedacht? Op 17 juli liep ik mijn eerste 10 km in 57:35 (een van mijn persoonlijke doelen voor 2022)! Op 18 september liep ik mee tijdens de Dam tot Damloop, een route van 16 km, in een tijd van 5:58 per kilometer en als klap op de vuurpijl sloot ik mijn (wedstrijd) hardloop jaar af door mee te doen aan de halve marathon van Amsterdam op 16 oktober waarin ik een afstand van 21,1 kilometer afgelegde in 2:07:59. Dit komt neer op een gemiddelde kilometertijd van 6:01. Een onwijze ommezwaai van mijn leven waar ik tot op de dag van vandaag nog steeds enorm trots op ben!

 

Geïnspireerd om meer uit je leven te halen? Top, dan is míjn doel behaald!

Binnenkort meer over mijn hardloop plannen voor 2023/2024!

Ernst Marschall over de ‘Mitja Marato Barcelona’ en ‘Berliner Halbmarathon’

In het najaar van 2021 schreef ik mij in voor de halve marathon van Barcelona op jl. 6 maart en voor de halve van Berlijn op jl. 3 april. Was ik niet een beetje te positief over de ontwikkelingen m.b.t. het corona virus? Ja dus, want in december kreeg ik door dat de halve van Barcelona verplaatst werd naar jl. 3 april. Maar daar stond Berlijn ook al voor gepland en kon ik natuurlijk niet op twee plaatsen tegelijk een halve marathon lopen. Gemakshalve koos ik voor Berlijn.

Tijdens mijn traingingsopbouw in combinatie met de wekelijkse krachttraining van Frans liep ik tussen door alvast een paar virtuele lopen o.a. de NYC Half voor de medal hier in Huizen, hopende dat deze inspanningen niet voor niets waren, want de aangekondigde versoepelingen in Duitsland aangaande het corona virus werden van jl. 20 maart uitgesteld naar jl. 2 april.

Medio maart kreeg ik via de mail door dat de happening in Berlijn door zou gaan, maar onder door de Duitse overheid gestelde corona maatregelen. Deze moest ik dan maar voor lief nemen.

Op 31 maart jl. in de vroege ochtend met de auto richting Berlijn met onderweg een flink pak sneeuw ter hoogte van Apeldoorn, maar eenmaal in Berlijn aangekomen was het prima weer, wel erg koud!

Zondag 3 april vroeg opgestaan, want ja ik heb zo mijn voorbereidingen nodig voordat ik naar de start ga. Gelukkig was de start, ter hoogte van de Brandenburger Tor, vlak bij het hotel. Het was droog, maar verschrikkelijk koud en er stond een harde schrale NO wind, dus stond ik flink te verkleumen in het start vak samen met 32.000 enthousiaste lopers.

Exact op 10.30 ging de 2e wave van start, waarin ik dus stond. Pas na 3 kilometer kon ik in mijn juiste loopritme komen en finishte ik in 2:06 en was ik best tevreden met dit resultaat, gezien de drukte en de weersomstandigheden. Het parcours lag er weer prima bij, echter het was op sommige plaatsen wel iets aangepast en bij km 17 loop je langs Checkpoint Charlie en traditie getrouw krijg je na de finish een halve liter bier om bij te komen.

Op naar de volgende challenge samen met Luuk en Frans de Cruyff Legacy 14k op 24 april

Ernst Marschall, alias de ‘kilometervreter’ is weer flink aan de bak geweest in 2021!

Door de corona pandemie was de 50e editie van de New York City Marathon 2020 geannuleerd en verplaatst naar 7 november 2021, dus ook mijn inschrijving aan dit loopfestijn. Natuurlijk was ik teleurgesteld, maar nog een jaartje door trainen voor mij was wel te overzien en mijn deelname voor de editie 2021 was tenslotte gegarandeerd door de organisatie in New York. Met dit gegeven in mijn achterhoofd startte ik begin 2021 weer met veel enthousiasme met de looptrainingen in combinatie met de krachttrainingen bij DeRuiterPT.

Ik schreef mij dit voorjaar in voor de diverse virtuele loop evenementen o.a. de Hilversum City Run, de New York City Half en de Brooklyn Half. Gelukkig werd aan het einde van dit voorjaar duidelijk dat de situatie m.b.t. de pandemie sterk verbeterde en dat het “einde van de tunnel in zicht was”. De 50e editie van de New York City Marathon gaat door! Hoera dacht ik, dit gaat de goede kant op! Maar was de hoera stemming niet iets te voorbarig? Er waren tenslotte nog diverse beperkingen en een inreisverbod richting de VS. Halverwege mei kwam het bericht door dat het deelnemersveld van 60.000 terug gebracht werd naar 33.000 deelnemers. Tja en nu? Mijn deelneming was toch gegarandeerd? Een paar dagen later werd ik gebeld door Rijnmond Marathon reizen dat ik was ingeloot en ik kon mijn geluk niet op. Er waren nog wel een paar hobbels maar dat zou wel allemaal goed komen. In aanloop naar zondag 7 november paste de Damloop en de halve marathon van Amsterdam in mijn trainingsschema. Ook kon ik weer 2 keer mee trainen met team Holland van Rijmond in Rotterdam.

In september werden er weer beperkingen afgekondigd in ons landje met als gevolg dat de Damloop werd geannuleerd en kwam het bericht uit de VS dat het inreisverbod early november opgeheven zou worden. Het werd dus spannend, maar ik hield de moed er in en bleef enthousiast door trainen.

Begin oktober kreeg ik mijn startnummer, 22388, toegestuurd door de organisatie uit New York. Inclusief de nodige instructies voor het ophalen van mijn startnummer en overige maatregelen bij de start. Dat gaat de goede kant op dacht ik. Nu nog de opheffing van het inreisverbod. Omstreeks 15 oktober kwam het verlossende bericht dat het inreisverbod naar de VS op 8 november opgeheven zou worden. Te laat dus om mee te doen met de New York City Marathon. Ik had er dus flink de pee over in, weer een jaar voor “niets getraind”! Waren de trainingen dan toch niet voor niets geweest? Nee hoor! Op 17 oktober heb ik de halve marathon van Amsterdam gelopen en omdat ik een startnummer had weten te bemachtigen voor de Rotterdam marathon, heb ik deze met veel plezier op 24 oktober gelopen. Wat een feest was het! Wordt vervolgd dus, want mijn deelname aan de New York City Marathon is voor 2022, wederom gegarandeerd! Overigens is de New York City Marathon wel door gegaan, echter met maar 24949 deelnemers.

Luuk en je team bedankt voor de bijdrage aan mijn sportjaar 2021. We gaan gewoon weer een jaar lekker door met trainen. Tot volgend jaar!

Het Bijzondere sportjaar 2020 van Ernst Marschall

Met zeer veel enthousiasme begon ik het jaar 2020, met in het vooruitzicht om met vervroegd pensioen te gaan en op 1 november jl. deel te nemen aan de 50e New York City Marathon. Nog maar nauwelijks hersteld van de marathon van Lissabon startte ik met de voorbereidende looptrainingen in combinatie met de wekelijkse personal trainingen met Frans en later dit jaar met Bas Kramer. De eerste test en uitdaging had ik al op 16 februari jl. in Barcelona, waar ik met goed gevolg de Mitja Maratô de Barcelona heb gelopen. De volgende uitdaging was op 1 maart jl., de Trappenbergloop hier in Huizen.

Tja toen was kwam de Corona, al mijn geplande prestatielopen werden geannuleerd en ook de trainingen bij DeRuiterPT mochten niet meer doorgaan. Natuurlijk wist ik helemaal nog niet hoelang we te maken zouden krijgen met dit virus en bleef ik op mijn manier door trainen met in mijn achterhoofd om deel te nemen aan de volgende marathon. Via Strava en de New York Road Runners (waar ik lid van ben) kon ik mij inschrijven voor diverse run challenges. Daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.

Begin juni kreeg ik definitief het bericht dat de New York City Marathon voor 2020 geannuleerd was. Deze is doorgeschoven naar 2021, waarvoor ik weer ingeschreven ben. En nu? Waren al die trainingsuren tot nu toe voor niets geweest? Nee hoor, want ik besloot toen om de ‘marathon at home’ te gaan lopen hier in Huizen. Ik had me ingeschreven bij de NYRR om virtueel deel te nemen voor de medaille. Als warming-up had ik mij inmiddels ook ingeschreven voor de Damloop Home Edition (10 EM) voor de medaille en een mooi herinneringsshirt. Deze loop heb ik op 20 september jl. in Huizen gelopen.

Na het uitzetten van de 42 km en 195 meter was het op 24 oktober jl. dan eindelijk zover. Om 07:30 uur startte ik de race app van de NYRR en begon ik aan de uitdaging. Met mijn partner had ik afgesproken dat zij mij bij 12 km op zou wachten en mee te fietsen. Ook had zij het nodige aan voeding en drinken meegenomen. Alles verliep prima en halverwege zat ik lekker op schema en hoopte zo om zo tegen 12.00 uur weer thuis te zijn. Heel eerlijk? Na 36 km had ik zoiets van “waar ben ik mee bezig” en “waarom doe ik dit”? Ik vond er helemaal niets aan om alleen zo’n dergelijke afstand te lopen. Ik had het helemaal gehad! Ik wilde me niet laten kennen en heb uiteindelijk de laatste kilometers rustig aan gedaan, ook om mijn lichaam niet stuk te lopen. Uiteindelijk heb ik de uitdaging uitgelopen in 4:54 uur. Eind deze maand ontvang ik hiervoor mijn medaille.

Al met al ben ik toch blij dat ik deze uitdaging ben aangegaan, maar alleen een marathon lopen doe ik NOOIT meer. Ik miste de hele entourage en sfeer van een marathon happening!

Ik hoop in ieder geval dat ik in 2021 aan de 50e editie van de NYC marathon kan deelnemen.

Bij deze wens ik iedereen een gezond en sportief 2021.

Ernst Marschall (NYRR)